Perpetual Transformation
Η Εικόνα του Διαρκούς Μετασχηματισμού που μπορεί να έχει η Πολλαπλότητα όταν οι πούτσες πετούν.
Ο τρόπος που επέλεξα να αναπαραστήσω το Παιχνίδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το πράττειν και το επιθυμείν. Το έργο ενεργοποιεί τη ζωή ως επιθυμία, ως παραγωγική ροή και δημιουργική ενέργεια. Οι τηλεκατευθυνόμενοι φαλλοί κινούνται τελετουργικά ως συμβάντα μίας ρέουσας επιθυμίας συνιστώντας μία σύνθεση από μηχανές, μία μηχανογενή διευθέτηση επιθυμητικών μηχανών.
Ο καρπός ενός ευνουχισμού μεγεθύνεται, ιεροποιείται και μετατρέπεται σε αυτόνομο μηχανοκίνητο γεννητικό όργανο του οποίου το περίβλημα είναι κεντημένο από εκατομμύρια γυναίκες ή μητέρες(;) σαν τις κουτσούνες, τις πάνινες αυτοσχέδιες κούκλες με συμβολικό και μαγικό χαρακτήρα που αποκτούσαν τα κορίτσια γύρω στα τρία τους χρόνια, την εποχή της Τουρκοκρατίας. Και κινείται σαν τα φαλλοφόρα λατρευτικά νευρόσπαστα που περιφέρονταν στους δρόμους κατά τη διάρκεια των γιορτών του Διονύσου στις αρχαίες πόλεις της Αιγύπτου και της Ελλάδας.
Το ιθυφαλλικό ομοίωμα αναπαράγεται σε πολλαπλά παρέχοντας αυξημένη προστασία.
Συνειδητή μίμηση του φαλλού, μύηση στην ηδονή, προσφορά της παιδικότητας στο βωμό της Αρτέμιδος. Η διαίρεση του σώματος στα συστατικά του μέρη ως μυθικό ισοδύναμο της ανάδυσης. Σπάραγμα παλιρροϊκής λαχτάρας που εισβάλλει στο χώρο του σπιτιού της Χαράς, ίσως και στο χρόνο, σε μια αέναη πομπή. Ο φαλλός σε πρώτο πρόσωπο, στο επίκεντρο μίας επαναληπτικής λατρευτικής φαλληφορίας μέσα από τους δρόμους του παιχνιδιού, καταφύγιο του ιερού.
Παιχνίδι ή ανάθημα;
νωρίζω εννιά κόσμους, εννιά που τα σκεπάζει το δέντρο του κόσμου, το δέντρο που σοφά φτιαγμένο βυθίζεται στον κόρφο της γης...
Το δέντρο ως τοτέμ ̇ το σύμπαν υποβαστάζεται από ένα τεράστιο δέντρο-ιδέα που ενώνει τον ουρανό, τη γη και την κόλαση. Ουράνιες σφαίρες, ζωτικές μαστοφόρες ψυχές κουρνιάζουν στα κλαδιά, δενδρίτιδες νύμφες κατοικούν το δέντρο, ζουν και πεθαίνουν μαζί του.
Η ζωή ενός νεογέννητου, γέννημα ιερού γάμου, συνδέεται πολλάκις με το φύτεμα και το μεγάλωμα ενός δέντρου. Η τύχη του βρέφους εναποτίθεται στο κοσμικό δέντρο.
Το έργο γίνεται ο φορέας της κατανόησης του οργανωμένου Τοποκόσμου και του Χρόνου. Αέναη εξιλαστική επαναληπτική πράξη που ενέχει το μυστικό της αρχέγονης δημιουργίας και το δώρο της αθανασίας. Το Θηλαστικό Δένδρο εμψυχώνεται από ενοικούντα βυζιά κατασκευασμένα από δαντέλες. Δαντελένια δέρματα ρυθμικά φτιαγμένα μέσα στην άηχη μουσική του πλέκειν, περικλείοντα μαστούς που εκσφενδονίζουν καταρράκτες αόρατου γάλακτος ικανού να θρέψει και να γιάνει όλα τα Τραύματα. Τούτο εστί ένα παρηγορητικό δένδρο.
Εδώ κρέμονται και οι νεκρές, εναγκαλίζοντας τον κορμό του δέντρου και μετέχοντας σε μία δράση θαυματουργικής συνέργειας. Οι άξονες της σεξουαλικότητας και του θανάτου μεταμορφώνονται από αυτήν την ίδια την Πραγμική αναπαράσταση του δέντρου.
ἄρρεν + θῆλυ = παίγνιον
Γραπτή απόδοση προφορικών ερμηνευτικών συνειρμών: Ο.Α.
Στα πλαίσια του ετήσιου project "Άνθρωπος & Παιχνίδι" του 3ου έτους του Β' Εργαστηρίου Ζωγραφικής.